Het thema van de conferentie was: ‘Kom dan en volg Mij’ (Math. 19:21). Speciale gasten waren gebiedspresident ouderling Paul V. Johnson en gebiedszeventiger ouderling Karl Douglas Hirst. Zij hadden de opdracht om het huidige ringpresidium te ontheffen en een nieuw ringpresidium te roepen. Op beide dagen waren de ringpatriarch met zijn echtgenote, broeder Glenn en zuster Josephine Stekkinger, evenals de zendingspresident met zijn echtgenote, president Jo en zuster Linda Buysse, aanwezig.
Op zaterdagavond sprak als eerste zuster Lisette Dallinga. Zij haalde als voorbeeld Nephi aan, die de Heer volgde door een boot te bouwen. Zelf vond zij het moeilijk toen zij weer een kind verwachtte, omdat zij in de veronderstelling verkeerde dat het gezin compleet was met twee jongens. “Met infuus en sondevoeding was het soms moeilijk om de Heer te volgen. Maar door elkaar in het gezin te helpen en door de geboorte van de lieftallig Emma kwamen zij dichter tot elkaar in het volgen van de Heer. De vrucht was uiteindelijk zoet,” zei ze.
Broeder Tim Brandenburg was teruggekeerd van de Manchester zending en sprak over een ervaring met een familie uit Nigeria. Ze spraken de vrouw heel kort aan de deur op een zomerse dag en in een erg ruige buurt. Ze gaven haar snel een pamflet, waar ze die ochtend ‘toevallig’ hun telefoonnummer op hadden geschreven. Kort daarna belde ze op en vroeg of de zendelingen langs konden komen want het gezin zocht een kerk om Christus te aanbidden. Alle vier gezinsleden werden gedoopt en de dochter bereidt zich nu voor om op zending te gaan.
President Jo Buysse, zendingspresident, hield een toespraak over tape, wat wij bij ons gebed soms op de mond van de Heer plakken. En dan vergeten wij die tape er weer af te halen als wij klaar zijn met bidden om dan aandachtig naar Hem te luisteren.
President Spencer Hulleman, ringpresident, vertelde dat hij in verband met omstandigheden onlangs iemand van zijn zending heeft ontheven in een McDonalds restaurant. Hij herinnerde een ervaring van zijn eigen zending in Canada, waar hij in een McDonalds restaurant met een collega zendeling sprak die naar huis wilde gaan. Br. Hulleman bleef naar hem luisteren en gaf hem steeds een nieuwe hamburger, uiteindelijk 5 stuks! Hij vertelde zijn collega dat de Heer hem vertrouwde. Uiteindelijk ging hij niet naar huis en werd een goede zendeling. Verder haalde hij een uitspraak aan van Joseph Smith dat “pure kennis en openbaring nodig zijn om te blijven staan”.
Ouderling Hirst vertelde dat het in orde is om dingen moeilijk te vinden. Hij haalde het verhaal van de rijke jongeling aan, waarin het vervolg eigenlijk ontbrak. We moeten soms de uitdaging aangaan om een oplossing voor het vervolg te vinden. Zoals de vier mannen in Kapernaüm, die hun zieke vriend door het dak lieten zakken om hem bij Christus te brengen. Ze gingen niet terug, ze zochten een oplossing. De Heer wil dat we geweldige verhalen schrijven en het verhaal af maken.
Ouderling Johnson vertelde ons over de reorganisatie van het ringpresidium. Hij herinnerde zich zijn eerste reorganisatie nog goed, samen met zijn assistent. Tijdens alle 25 interviews zei zijn assistent geen woord en ouderling Johnson vroeg hem aan het eind om op een kaartje de namen van het nieuwe presidium te schrijven. Het bleek dat ze niet alleen dezelfde drie broeders hadden opgeschreven, maar ook nog in dezelfde volgorde. Bij een andere reorganisatie wilde hij een broeder als raadgever roepen, die op een boot zat waar geen telefonisch bereik was. Hij verzocht deze broeder om op het hoogste punt van de boot te klimmen. Daar had hij slechts enkele minuten bereik, genoeg om hem en zijn vrouw te roepen. Verder sprak hij over een verbouwing van zijn huis. Soms is het nodig om ons huis aan te passen aan de gezinsomstandigheden. Zo is het ook in de kerk: wij moeten ons huis omvormen tot een thuiskerk. Wij moeten proberen om de 94-jarige president van de kerk bij te houden.
De bijeenkomst op zondagmorgen stond in het teken van de ring-reorganisatie. Nadat broeder Lieven Kempenaers de ondersteuningsvoorstellen – zonder het nieuwe ringpresidium- had gedaan, nam ouderling Hirst het woord om het scheidende presidium van de ring Apeldoorn te bedanken. Daarna stelde hij het nieuwe ringpresidium ter ondersteuning voor: broeder Jerry Bletterman als ringpresident, broeder Herman August als eerste raadgever en broeder Michiel van Andel als tweede raadgever.
Vervolgens sprak broeder Spencer Hulleman niet alleen zijn dank uit aan zijn vrouw maar ook aan zijn raadgevers en zijn voormalige raadgevers Hij werd gevolgd door zuster Hulleman, broeder Lieven Kempenaers en broeder Egge de Jonge. Daarna deelden broeder Michiel van Andel en broeder Herman August enkele geloofsversterkende ervaringen. Zuster Annemieke Bletterman was verrast toen zij de vorige dag door ouderling Johnson werd gebeld en gelooft dat alles een reden heeft. De zojuist ondersteunde ringpresident Jerry Bletterman voelde zich onbekwaam in zijn nieuwe roeping. Hij haalde een uitspraak van ouderling Neil Maxwell aan, die zei dat het niet om de bekwaamheid maar om de geschiktheid van de persoon gaat. Hij zei verder dat hij de Heer op de eerste plaats zet en dat hij, sinds hij in 1996 lid van de kerk is geworden, zijn lidmaatschap als een groot geschenk acht. Verder dankte hij zijn thuiswijk Groningen en hoopt dat we allen één van hart worden, met geen armen onder ons.
Ouderling Hirst vertelde ons wat zijn moeder hem had geleerd over het maken van een puzzel. We moeten eerst de vier hoeken leggen. Soms past een stukje niet en we moeten geen obsessief gedrag vertonen door ons blind te staren op dat ene ontbrekende stukje. We moeten dan gewoon een ander stukje proberen ofwel het grotere geheel zoeken.
Ouderling Johnson zei dat hij en ouderling Hirst een bevestiging hadden gekregen over het nieuwe ringpresidium en daagde ons uit om deze bevestiging ook te krijgen. Hij vertelde over zijn kleinzoon die na een chemobehandeling een kunstbeen kreeg en weer moest leren lopen. Helaas brak het kunstbeen en moest er een ander worden geplaatst. Het was een zwaar proces wat ze op dat moment niet zo goed konden begrijpen. Soms moeten wij voorbij onze huidige moeilijkheden zien wat de beloften van onze toekomst zijn. De tempel leert ons wat wij kunnen bereiken.