We hebben de afgelopen tijd in veel opzichten veranderingen over ons heen gekregen. Hoewel we niet allemaal in hetzelfde schuitje zitten, bevinden we ons wel allemaal in dezelfde onstuimige wateren. Ik heb mezelf bij tijden afgevraagd hoe ik nu precies verder en voorwaarts moest gaan, productief kon zijn en me kon aanpassen aan de veranderingen die zich aandienen.
Wellicht bent u, net als ik, de afgelopen maanden bij de Heer te rade gegaan inzake verschillende kwesties en situaties die onbekend en ongekend waren. Wellicht hebt u deze periode ook als louterend en heiligend ervaren – een tijd om nader tot onze Vader in de hemel te komen en een betere discipel van Christus te worden. President Nelson, de twaalf apostelen en algemene presidiums in de kerk moedigen ons voortdurend met de boodschap ‘Hoor Hem’1 aan om deze tijd door te komen. Een van de belangrijkste vaardigheden die we in dit leven kunnen leren en ontwikkelen, is de stem en ingevingen van de Heer horen. Horen, luisteren en handelen naar die ingevingen heeft een louterende en heiligende uitwerking op ons.
In mijn beleving is de Heer zeer bereid om zijn wil en aanwijzingen wat de opbouw van zijn koninkrijk betreft kenbaar te maken. President Nelson beklemtoont dat ook en moedigt ons aan om naar openbaring te streven.2 Ik heb gemerkt dat openbaring makkelijker en sneller komt wanneer ik bid en leiding zoek om anderen te helpen, vanuit een roeping of gewoon uit medeleven, dan voor mijn eigen wil en omstandigheden.
Ouderling Dieter F. Uchtdorf heeft destijds als raadgever in het Eerste Presidium gezegd:
‘Het antwoord op ons gebed komt vaak niet terwijl we bidden, maar terwijl we de Heer en onze naasten helpen. Onzelfzuchtig dienstbetoon en toewijding verfijnen onze geest, verwijderen de schellen van onze geestelijke ogen en openen de vensters van de hemel. Wanneer we het antwoord op iemands gebed zijn, vinden we vaak het antwoord op dat van onszelf.’3
De heiligende macht van de Geest staat ons ter beschikking als we willen weten hoe we de mensen om ons heen doeltreffender kunnen bedienen. Denk aan familieleden, vrienden, buren, buurtgenoten of mensen voor wie we vanuit onze roeping zorg dragen. Als we opmerkzamer worden op de noden van anderen, worden we ook ontvankelijker voor de Geest. Op die manier gaan we meer op de Heiland lijken.4 Wanneer we de Heer in gebed vragen hoe we een ander tot steun of zegen kunnen zijn, zal Hij dat gebed prompt verhoren. Dat heb ik zelf vaak meegemaakt. We krijgen ook weleens een ingeving zonder dat we er eerst specifiek om gebeden hebben. Heb dan ook het eenvoudige geloof om heen te gaan en goed te doen. Zuster Silvia Allred, voormalig raadgeefster in het algemeen ZHV-presidium, heeft het als volgt beschreven:
‘De reine liefde van Christus wordt geuit in onzelfzuchtig dienstbetoon. Elkaar helpen is een heiligende ervaring die de ontvanger verheft en de gever nederig stemt.’5
President Thomas S. Monson heeft eens gezegd dat we onbeperkte kansen hebben om van onszelf te geven, maar dat die kansen wel voorbijgaan.6 Ik bid dat de Heilige Geest erop kan vertrouwen dat we naar zijn ingevingen zullen handelen en zo het antwoord op iemands gebed zijn. Dat zal voor onszelf dan een heiligende ‘groeiervaring’ zijn.
1 Zie boodschappen in het kader van ‘Hoor Hem’ op www.ChurchofJesusChrist.org/hearhim.
2 Openbaring voor de kerk, openbaring voor onszelf, Russell M. Nelson, algemene aprilconferentie 2018.
3 Stilstaan op de weg naar Damascus, Dieter F. Uchtdorf, algemene aprilconferentie 2011.
4 Zie ‘Heer, geef mij meer reinheid’, Lofzangen, nr. 94.
5 De essentie van het discipelschap, Silvia H. Allred, algemene aprilconferentie 2011.
6 Zie kerstdevotional met het Eerste Presidium – december 2008.