Brigham Young was de tweede profeet en president van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen. Brigham werd na de dood van Joseph Smith president van de kerk, hij volgde Joseph in 1847 als profeet op. Hij stond bekend als een daadkrachtig leider en hield toezicht op de tocht naar het westen van zestig- tot zeventigduizend mormoonse pioniers, die door de onherbergzame Amerikaanse wildernis naar de Salt Lake Valley trokken.[i]
De jonge jaren van Brigham Young
‘Broeder Brigham’, zoals Brigham Young vaak door kerkleden werd genoemd, werd op 1 juni 1801 in Whittingham (Vermont, VS) geboren. Zijn ouders waren John Young en Abigail Howe. Brighams moeder overleed toen hij pas veertien was.[ii] Hij werd opgevoed door zijn vader, een streng man.[iii] Toen Brigham jong was, kon zijn familie met moeite een bestaan bij elkaar schrapen aan de Amerikaanse kolonisatiegrens. Brigham zou later zeggen: ‘Ik was gewend om in de bossen bomen te kappen en een paard en wagen te mennen, te schaars gekleed te gaan, en te weinig te eten dat mijn maag er pijn van deed.’[iv]
Na de dood van zijn moeder ging Brigham zich op het timmermansambacht toeleggen.[v] Brighams vader hertrouwde in 1817, en in diezelfde periode ontdekte Brigham nieuwe vrijheden en kansen toen hij als leerjongen ging werken. Toen hij 18 was, begon Brigham een succesvolle timmermanszaak in het noorden van de staat New York. In 1823 maakte de jonge timmerman kennis met Miriam Works, en een jaar later trouwden ze.[vi]
Bekering van Brigham Young
Brigham en Miriam verhuisden naar Oswego (New York), waar ze zich bij de methodistische kerk aansloten.[vii] Ze verlangden echter naar meer en bleven naar religieuze waarheid zoeken.[viii] Brigham maakte kennis met het Boek van Mormon toen Samuel, de broer van de profeet Joseph Smith, in 1830 een exemplaar bij Brighams broer Phineas bezorgde.[ix]
Enkele leden van de familie Young aanvaardden het Boek van Mormon al gauw als het woord van God, maar de bekering van Brigham verliep geleidelijker.[x] Over zijn bekering zei Brigham later: ‘Ik onderwierp de zaak twee jaar lang aan een diepgaand onderzoek voordat ik besloot dat ik het boek zou aanvaarden. Ik wist dat het waar was, zo zeker als ik wist dat ik het met eigen ogen kon zien, of het met mijn vingers kon voelen. […] Als dat niet zo was geweest, zou ik het tot op de dag van vandaag niet hebben aangenomen.’[xi] In 1832 liet Brigham Young zich in De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen dopen.[xii]
Miriam sloot zich in 1832 eveneens bij de kerk aan, maar stierf kort daarna, waardoor Brigham met hun twee kleine dochtertjes achterbleef. Brigham hertrouwde met Mary Ann Angell, ook een bekeerlinge.[xiii] Later praktiseerde Brigham het meervoudig huwelijk, of polygamie. De eerste kerkleden volgden dit gebruik, waarbij een man met meer dan één vrouw is getrouwd. Nu wordt het door de kerk streng verboden. Polygamie wordt door leden van de kerk al meer dan honderd jaar niet meer toegepast.[xiv]
Na zijn doop werd Brigham een enthousiaste zendeling en aanhanger van de nog jonge Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen. Enkele jaren later, in 1835, werd hij geordend tot lid van het Quorum der Twaalf Apostelen, een leidinggevende raad van de kerk. Nadien vervulde Brigham van 1839 tot 1841 een zending in Groot-Brittannië, waar hij tegen de 8.000 mensen bij de kerk bracht.[xv]
Leiderschap en erfgoed van Brigham Young
In 1847 werd Brigham Young president van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen.[xvi] In het begin en het midden van de jaren veertig van de negentiende eeuw, niet lang voordat Brigham president van de kerk werd, hadden de leden van de kerk in Illinois met hevige godsdienstige vervolging te kampen.[xvii] Kerkleden zochten 2.000 km verder een veilig onderkomen in Utah, een niet-gekoloniseerd gebied in het westen van de Verenigde Staten.[xviii] Brigham werd president van de kerk ten tijde van deze trek naar het westen. Hij hield toezicht op de tocht van tienduizenden heiligen der laatste dagen verspreid over enkele decennia. Hij is een van de grootste kolonisators uit de Amerikaanse geschiedenis en overzag de vestiging van bijna vierhonderd nederzettingen in het westen van de Verenigde Staten.[xix] Daarom ‘wordt hij soms de Amerikaanse Mozes genoemd’.[xx]
Brigham Young was de eerste gouverneur van Utah. Hij richtte eveneens bedrijven en industrieën op die tot de welvaart in Utah bijdroegen. Brigham geloofde sterk in de voordelen van nieuwe technologieën, en steunde de aanleg van telegraafverbindingen en spoorwegen in Utah.[xxi] Ondanks zijn beperkte schoolopleiding was Brigham een voorvechter van onderwijs voor mannen en vrouwen. Hij hielp met de oprichting van enkele scholen, waarvan er twee zijn uitgegroeid tot succesvolle universiteiten.[xxii]
Brigham Young was eveneens een befaamd bouwer. Hij hield toezicht op de bouw van verschillende gebouwen, waaronder twee mormoonse tempels in Utah en de Tabernakel in Salt Lake City.[xxiii] De Tabernakel is de thuisbasis van het beroemde Mormon Tabernacle Choir. Het gebouw werd op verzoek van Brigham Young opgetrokken in een kenmerkende schildpadvorm.[xxiv] Brigham gaf de bouwvakkers de opdracht om de Tabernakel, die bedoeld was voor kerkdiensten, te bouwen zonder pijlers of steunpilaren voor het dak, omdat hij niet wilde dat ook maar iets het uitzicht van het publiek zou belemmeren.[xxv] De Tabernakel is sindsdien verbouwd en gerenoveerd, en wordt nog steeds gebruikt voor bijeenkomsten en muziekuitvoeringen.
Meer informatie
Heiligen der laatste dagen van vroeger en nu beschouwen Brigham Young als een profeet van God. Meer informatie over de hedendaagse profeten van God op aarde vindt u op komtotchristus.org.
[i] Zie ‘Brigham Young: An American Moses’.
[ii] Zie Leringen van kerkpresidenten: Brigham Young [1997], VII, 1.
[iii] Eugene England, ‘Young Brigham,’ New Era, september 1977, 15–16.
[iv] In England, ‘Young Brigham,’ 16.
[v] Zie Leringen: Brigham Young, VII.
[vi] Zie England, ‘Young Brigham,’17.
[vii] Zie Encyclopedia of Mormonism (1992), ‘Young, Brigham’, 1602.
[viii] Zie England, ‘Young Brigham’, 18.
[ix] Zie Encyclopedia of Mormonism, ‘Young, Brigham’, 1602.
[x] Leonard J. Arrington en JoAnn Jolley, ‘The Faithful Young Family’ Ensign, augustus 1980, 55.
[xi] ‘A Discourse’, Deseret News Weekly, 2 oktober 1852, 96, in ‘Brigham Young: An American Moses’.
[xii] Zie Encyclopedia of Mormonism, ‘Young, Brigham’, 1602.
[xiii] Zie Encyclopedia of Mormonism, ‘Young, Brigham’, 1602–1603.
[xiv] Zie ‘Brigham Young’, newsroom.churchofjesuschrist.org.
[xv] Zie Encyclopedia of Mormonism, ‘Young, Brigham’, 1602, 1603, 1604.
[xvi] Zie Presidents of the Church Student Manual (Church Educational System manual, 2013), 21.
[xvii] Zie Leer en Verbonden — lesboek voor de cursist, 2e uitgave (lesboek kerkelijke onderwijsinstellingen, 2001), 315.
[xviii] Zie ‘Great Salt Lake: Valley Emigration Square’, history.churchofjesuschrist.org.
[xix] Zie Encyclopedia of Mormonism, ‘Young, Brigham’, 1607.
[xx] ‘Brigham Young’, newsroom.churchofjesuschrist.org.
[xxi] Zie ‘Brigham Young’, newsroom.churchofjesuschrist.org.
[xxii] Zie Encyclopedia of Mormonism, ‘Young, Brigham’, 1608.
[xxiii] Bekijk het filmpje ‘Ministry of Brigham Young: The Master Builder’ op churchofjesuschrist.org.
[xxiv] Zie ‘History of the Tabernacle’, newsroom.churchofjesuschrist.org.
[xxv] Zie ‘The Salt Lake Tabernacle and Other Historic Civil Engineering Landmarks’, thetabernaclechoir.org.