Enkele maanden geleden namen duizenden bezoekers van de Frankfurter Buchmesse een kijkje bij wat onze kerk op die beurs te bieden had. Zo konden ze kennismaken met het Boek van Mormon, erin lezen en over hun bevindingen praten. Drommen bezoekers kwamen daar ook met familiegeschiedenis in aanraking en stonden versteld van de grootschalige aanpak van FamilySearch.
Veel mensen vroegen me achteraf: ‘Waarom doen jullie dit allemaal?’
Er volgden diepgaande gesprekken over het evangelie van Jezus Christus en het verlossingsplan. Die gesprekken maakten mij sommige dingen weer overduidelijk:
- Er is geen reden om ons getuigenis van Jezus Christus voor ons te houden.
- De hand van de Heer is duidelijk merkbaar als we rechtschapen handelen in zijn naam.
- Niets kan tippen aan de grootsheid en heerlijkheid van het verlossingsplan en de vergadering van Israël aan beide kanten van de sluier.
Toen ik na afloop op de laatste dag van de beurs naar de parkeergarage liep, zag ik een gezin in de drukte voor mij geanimeerd praten over wat ze bij ons hadden meegemaakt.
Ik moest denken aan de woorden van president Russell M. Nelson:
‘Ik roep u op om te helpen met de vergadering van het verstrooide Israël en de wereld op de wederkomst van de Heer voor te bereiden. Ik roep u op te spreken over Christus, te getuigen van Christus, geloof te hebben in Christus en u te verheugen in Christus!’1
Ik ben dankbaar voor de vele gelegenheden daartoe.
We worden echter dagelijks bestookt met talloze andere zaken die onze aandacht opeisen en van die gelegenheden afleiden. Als we ons als een speelbal aan al die invloeden overgeven, raken we vrijwel onmerkbaar maar gestaag los van de aantrekkingskracht van de boom des levens en de vruchten ervan. De invloedssfeer van het grote en ruime gebouw krijgt daarentegen steeds meer vat op ons.
Nephi haalde de woorden van zijn vader, Lehi, ondubbelzinnig aan:
‘En de menigte die dat vreemde gebouw binnenging, was groot. En toen zij dat gebouw waren binnengegaan, wezen zij spottend met de vinger naar mij en naar hen die ook van de vrucht namen; maar wij sloegen geen acht op hen. […] Want allen die acht op hen sloegen, waren afgevallen.’2
We houden ons getuigenis doelbewust op peil door veranderende invloeden waaraan we ons blootstellen tijdig te onderkennen. Ben ik me van mijn verbonden met God, waaronder tempelverbonden, aan het vervreemden? Bekommer ik me steeds minder om tiende betalen, andere geboden, het avondmaal, de sabbat, mijn gebeden en het welzijn van mijn ziel?
Sta van tijd tot tijd echt stil bij enkele essentiële levensvragen: waar sta ik in het verlossingsplan? Waar schiet mijn begrip nog tekort? Waardoor kan Jezus Christus dit inzicht bij me aanwakkeren? Waar moet ik me direct van gaan bekeren?
Vergeet niet dat geestelijk verval sneller gaat naarmate we verder van Jezus Christus af raken. Geestelijke vooruitgang vindt juist versneld plaats als we ons dagelijks bekeren en steeds dichter tot Jezus Christus naderen.
We bereiken die nabijheid feitelijk ook door deze doeltreffende raad van onze profeet op te volgen: ons leven opnieuw aan Jezus Christus toewijden en van Hem getuigen. Doen we dat met vastberadenheid, dan werken Gods kracht en macht meer en meer op ons in. We krijgen dan aanwijzingen van de Heilige Geest en gaan die aanwijzingen ook steeds beter begrijpen. Ons gevoel van verbondenheid neemt toe, alsook onze verwondering over de grootsheid en eeuwige reikwijdte van dit werk.
Maar dat is nog niet alles: we zullen, ongeacht onze omstandigheden, Gods liefde in toenemende mate voelen en met anderen willen delen. Doeltreffende bescherming tegen de verwoestende krachten in de wereld zal ons deel zijn.
Deelname aan de boekenbeurs was uitermate vermoeiend. We waren na afloop lichamelijk helemaal op, maar geestelijk overvloedig verkwikt en verblijd.
Noten
- Russell M. Nelson, ‘De Heer Jezus Christus zal wederkomen’, Liahona, november 2024, 122.
- 1 Nephi 8:33–34.