Jaren geleden kreeg ik een mailtje van een ver familielid, Rebecca Conger. Zij vroeg mij om de naam van haar bet-overgrootmoeder, Grietje Zijlstra, in Family Search vrij te maken want zij wilde graag de tempelverordeningen voor haar doen. Grietje Zijlstra was ook verre familie van mij en Rebecca kon weinig of niets over haar vinden. We hebben toen veel gegevens uitgewisseld en ik vertelde haar dat Grietje’s grafsteen nog bestond op het kerkhof van Donkerbroek in Friesland. Zij mailde mij dat ze waarschijnlijk in de volgende zomer naar Nederland wilde komen om de plaatsen in Friesland te bezoeken waar haar voorouders hadden gewoond, die vanaf 1900 naar de USA waren geëmigreerd.
Wij hadden na ons laatste mail meer dan een halfjaar geen contact met elkaar. Op een mooie zomerse dag was ik wat onrustig en ik wilde met mijn vrouw een eindje gaan rijden. Wij besloten richting Friesland te gaan en wij reden via Drachten naar Ureterp. Daar zagen wij een verkeersbord Donkerbroek waar een verre voorvader van mijn vrouw dominee was geweest. Toen de kerk in 1714 in Donkerbroek werd gebouwd mocht hij de eerste steen boven de kerkdeur plaatsen en van die steen wilden wij wel een foto hebben.
Wij kwamen op de parkeerplaats van de kerk aan en zagen twee vrouwen, die de deur van hun auto openden, maar daarna in de richting van het dorp liepen. Wij stapten uit en gingen naar de kerk om een foto van de gevelsteen te maken. Ik was daar mee bezig toen mijn vrouw mij riep om te komen. De twee vrouwen, die in de richting van het dorp waren gegaan, hadden besloten om ons achterna te lopen en ze spraken mijn vrouw aan. Toen ik ze zag, wist ik gelijk wie een van hen was en riep ‘Rebecca!’ en zij riep mijn naam terug. Wij hadden elkaar nog nooit gezien, zelfs niet op een foto. Met handen en voeten hebben we met Rebecca en haar dochter gesproken en daarna het graf van hun bet-overgrootouders bezocht. Toeval? Gestuurd? In ieder geval heel bijzonder.
