
Op bijeenkomsten van de familie Stewart wordt vaak het spel Monopoly tevoorschijn gehaald. Soms lijkt het leven wel een spelletje Monopoly. Onlangs vroeg mijn vrouw Ailsa me tijdens een familiebijeenkomst: ‘Waarom word jij er altijd zo blij van als je dat frustrerende spel speelt?!’ Mijn antwoord was simpel. Het is het risico van het spel dat ik leuk vind, niet het winnen of verliezen.
De gerenommeerde1 bedenker van het concept, Lizzie Magie, was de dochter van Schotse immigranten. ‘Het levensspel’ noemde ze het, met als doel om te ervaren hoe het was om rijkdom te vergaren of verliezen. Het werd populair bij de quakers, die het van onschatbare waarde vonden om het kapitalisme in een nieuw daglicht te stellen. Charles Darrow maakte er een commercieel succes van en werd miljonair. Lizzie daarentegen kreeg ironisch genoeg niets.

Als zoekenden naar Jezus Christus draait ons ‘levensspel’ om Hem vinden.2 Jezus zoeken is een voorrecht als je eenmaal begrijpt dat Hij de weg heeft bereid zodat we Hem kunnen vinden en zoals Hij kunnen worden. Ik heb gemerkt dat een dankbare rentmeester zijn een wereld van verschil maakt in mijn levensreis naar Hem toe.
Onze achternaam is afgeleid van de ‘high stewards’ (rentmeesters) van Schotland. De Stewarts dienden de koning. Een van hen trouwde met een prinses, en daaruit kwamen uiteindelijk generaties koningen voort. Als zoekenden naar Jezus Christus zijn wij ook dienaren, geheiligd door de verzoening van Jezus Christus om zoals Hij te worden.
De wapenspreuk van onze familie is ‘Virescit vulnere virtus’, wat vertaald wordt als ‘moed wordt sterk bij een wond’. Ik merk dat mijn moed het sterkst is als ik als rentmeester begrijp waar mijn ware doel en kracht liggen.
In een openbaring die Joseph Smith in 1831 in Kirtland (Ohio, VS) ontving, wordt het belang van rentmeesterschap beschreven: ‘En voorwaar, hierin hebt u wijs gehandeld, want de Heer verlangt van iedere rentmeester dat hij rekenschap aflegt van zijn rentmeesterschap, zowel in tijd als in eeuwigheid.’3 (Die verantwoordelijkheid staat centraal in de uiteindelijke beloften aan trouwe rentmeesters. ‘Wie is dan de trouwe en verstandige dienaar […] dat hij hem over al zijn bezittingen zal aanstellen.’4
Net als bij Monopoly is het tegenovergestelde van een rentmeester zijn, een ondankbare eigenaar zijn. Eigenaarschap kan worden beschreven als wat ik bezit, is voor mij het belangrijkst.5 Aan de andere kant houdt rentmeesterschap in dat wie het aan mij heeft gegeven of het aan mijn zorg heeft toevertrouwd, voor mij het belangrijkst is.6 Hoe we het levensspel spelen kan totaal veranderen als we begrijpen wie we dienen en als we de gebeurtenissen (het risico) die we tegenkomen proberen te verbeteren.
Net als bij Monopoly, waar er vreugde is als je een prestigieuze straat koopt, of het tegenovergestelde als je een slechte kanskaart krijgt, of als, in sommige gevallen, al je geld verloren gaat bij het gooien van een dobbelsteen, ondervinden we in het leven zowel goed als kwaad, blijdschap en verdriet. De apostel Paulus benadrukte de houding die we moeten aannemen om uitzonderlijke rentmeesters te worden: ‘Dank God in alles.’7
Als we dankbare rentmeesters zijn, kan ons leven meer betekenis krijgen dan wat de wereld ook te bieden heeft. Ons leven kan letterlijk een canvas voor Gods heerlijkheid zijn. Zoals David in Psalmen schreef: God is de eigenaar. ‘De aarde is van de Heere en al wat zij bevat, de wereld en wie er wonen.’8
Ik nodig u uit om een dankbare rentmeester te worden in dit uitdagende levensspel. Als we getrouw zijn, worden we geschraagd door de hoop die in Jezus Christus en zijn beloften aan ons is.
‘Dat hij hem over al zijn bezittingen zal aanstellen.’
In de naam van Jezus Christus. Amen.
Noten
- The New York Times, ‘Monopoly’s Inventor: The Progressive Who Didn’t Pass Go’ (2015).
- Ether 12:41.
- Leer en Verbonden 72:3.
- Mattheüs 24:45–47.
- Naar Oxford Dictionary (ownership).
- Naar Merriam-Webster Dictionary (stewardship).
- 1 Thessalonicenzen 5:18.
- Psalmen 24:1.