Moederkensdag

President Jo Buysse en zuster Linda Buysse-Vergauwen, België-Nederland zending

Moederdag (Moederkensdag in het Vlaams): We kunnen er niet om heen. Hoewel de commerce er een handeltje van maakt, was ik toch blij met het boeketje bloemen van mijn man. Het is de eerste keer dat ik mijn kinderen niet lijfelijk zal zien op moederdag. Toen gisteren aan de deur gebeld werd bleek het een pakjesleverancier te zijn. Hij bracht een pakje voor mij van mijn jongste zoon: een chocoladen hart (daar gaat je hart toch van smelten?). Even later werd er een boeketje bloemen geleverd. ‘Ik hou van je, mam.’ Stond op het kaartje.
Niet alle vrouwen hebben kinderen, maar iedereen heeft een moeder. Op Moederdag denk ik dus eerst aan mijn eigen moeder. Ze is gezond en doet nog van alles. Ze begrijpt mijn geloof en onze zending niet, maar ik ben haar zo dankbaar dat ze mij op de wereld heeft gezet. Mijn vader had Parkinson en mijn moeder liet me zien hoeveel ze van hem hield door hem tot het einde toe te verzorgen. In mijn leven zijn er vrouwen die geen moeder zijn en er zo graag een hadden willen zijn.  Vroeger bekroop me in hun nabijheid dan soms een schuldgevoel om zelf wel moeder te zijn. Maar is moederschap gekoppeld aan kinderen baren? In de Liahona, oktober 2001 las ik een mooi artikel over de vrouw en het moederschap, geschreven door Sheri L. Dew. Ik haal een klein stukje aan:

‘Het moederschap omvat meer dan kinderen krijgen. Het is de kern van wie we zijn als vrouw. Het is een beschrijving van onze identiteit, onze goddelijke status en aard, en de unieke eigenschappen die onze Vader ons gegeven heeft. God heeft in vrouwen iets goddelijks geplant. Terwijl wij geneigd zijn om het moederschap alleen in verband te brengen met kinderen krijgen, heeft het woord ‘moeder’ in de taal van de Heer verschillende betekenissen. Eva werd de moeder van alle levenden genoemd nog voordat ze ooit een kind had gebaard.
Alle vrouwen hebben de taak om lief te hebben en de opgroeiende generatie te leiden. Kijk om u heen. Wie heeft u en uw invloed nodig? Als wij echt iets goeds tot stand willen brengen, dan zal dat gebeuren als we zorgen voor degenen die we het leven hebben geschonken, en voor degenen voor wie we willen zorgen.’

Op 24 september 1979 werd mijn eerste kind geboren. Op diezelfde dag werd ik ook opnieuw geboren: ik was moeder geworden. Trillend van emotie nam ik voor ‘t eerst mijn kleine jongen in mijn armen. Negen maand had ik hem dicht bij mijn hart laten groeien. Nu had ik de verantwoordelijkheid om hem te helpen alleen verder te groeien. Nog drie keer gaf ik leven aan een nieuw mensenkind, een meisje en nog twee jongens. En telkens werd mijn hart groter. Biologisch gezien heeft een hart vier kamers, maar emotioneel heeft mijn hart er door de jaren heen heel wat liefdevolle kamers bijgekregen. Meer dan honderd zendelingen hebben nu zo’n plaatsje in mijn hart.

Moeder worden, is een wonder. Moeder zijn, een heel gedonder.

En net als vele moeders, heb ik dikwijls geworsteld met de vraag of ik het wel goed deed. Ik had een pedagogisch diploma op zak en veel van die opgedane theoretische kennis kon ik als moeder in de praktijk toepassen. Dat was dikwijls fijn, maar gaf ook veel frustraties. Mijn kinderen liepen niet op de lijntjes van mijn cursus, ze hadden elk nood aan een specifiek op maat gesneden moederlijke aanpak.

‘There is no way to be a perfect mother, but a million ways to be a good one’.

Net als alle moeders voor en achter mij, kreeg ik er meer dan een persoonlijkheid bij. En het switchen van het ene type naar een ander kon vliegensvlug gebeuren. Ik was een tovenaar en kon sprookjes en raadseltjes uit mijn mouw schudden. Aan witte konijnen heb ik me niet gewaagd, maar met goudvissen, schildpadjes, dwerghamsters en zwerfkatjes toverde ik veel verwondering en glinster in de ogen van mijn vier sloebers. Ik was een beschermengel, zonder vleugels, maar met supersnelle reacties als het er op aan kwam. Ik was een kokkin die spruitjes en witloof een zoetere smaak gaf; die cup-cakes bakte voor het een rage was en die pannenkoeken als een hemels gerecht voorstelde op verjaardagsfeestjes. Ik was een adviseur die raad gaf, subtiel en direct, voor dovenmansoren en voor gretige luisteraars, in het bos en op het strand, in de winkel en op een feestje, van ‘s morgens aan tafel tot ‘s avonds in bed. Ik was een politie agent die het huiselijk verkeer leidde, een detective die waarheid van leugen trachtte te onderscheiden. Ik was een vertelster, een financiële coach, een verpleegster, een helderziende, een modecoach, een poetsdame, een lerares, een sportcoach, een taxichauffeur, een uitvindster, een psycholoog, een moeder …

Ik heb veel geleerd in mijn mama-zijn, over mezelf en over vele andere dingen. Iedereen moet geduld ontwikkelen in zijn leven: wachten aan de kassa, in de wachtkamer van een dokter, wachten op genezing, wachten op begrip, … Door mijn kinderen heb ik pas geleerd wat geduld is: uren in de rij gestaan voor een oudercontact, voor een gesigneerd boek en voor de ingang van een pretpark. Uren geworsteld over schoolresultaten, vriendenkeuze en beroepskeuze …

Ik ben door mama te zijn, ook beter geworden in het organiseren. Het was van te moeten. Want een raam vol vingerafdrukken, wasmanden met was, wasmanden met strijk en bijna verongelukken over rondslingerend speelgoed, dat alles zorgde meer dan eens voor een kort lontje. Dus het was organiseren geblazen, met vallen en opstaan, met to-do-lijstjes en zonder, met een week- en dagplanner, met een takenlijst voor heel het gezin. Je bent blij als alles vlotter loopt. Je bent blij als de kinderen eindelijk slapen. Je houdt onvoorwaardelijk van hen, maar op het eind van de dag ben je zo moe, zo moe. Je wil rust. Om kwart over zeven wakker worden, voelt als uitslapen. Ik ontdekte in mijn prille moederschap ook dat ik een kannibalentrekje had. Ik zou mijn kinderen zo kunnen opeten hebben! Later ontdekte ik tot mijn verbazing dat ik ook sadistische neigingen had. Er was een periode dat ik mijn kinderen achter het behang wilde plakken, of een paar jaar in de diepvries wou steken.

Na ongeveer 12 jaar te hebben geprobeerd een goede mama te zijn, ging ik een nieuwe taal studeren: de Aliëntaal.  Zoon- en dochterlief hadden de taal en de gebruiken van een Aliën ontwikkeld. Je bent waarschijnlijk niet verbaasd als ik zeg dat deze studie mij bloed, zweet en tranen heeft gekost. Maar zo plotseling als dit buitenaards gedrag gekomen was, zo plotseling was het ook verdwenen. De volgende quote illustreert heel goed de super power die mama’s dienen te ontwikkelen als er puberende kinderen in huis rondwaren:

1

Opvoeden vraagt: de kracht van Samson, de wijsheid van Salomo, het geduld van Job, het geloof van Abraham, het inzicht van Daniël en de moed van David. De verhalen van deze personen staan in de Bijbel. Ik heb veel van deze mannen geleerd bij het opvoeden van mijn kinderen. Voor ik moeders in spé afschrik met hoge kosten, onbegrip en vele tranen, wil ik verklaren in dikke letters: Ik hou er van om moeder te zijn. Want ondanks de zwangerschapsstriemen, de slapeloze nachten, de schijnbaar eindeloze zorgen, heb ik me ook nooit zo trots, zo blij en zo geliefd gevoeld! En het mooie publieke geheim aan dat mama-zijn, is dat er een prachtige beloning op volgt:

Kleinkinderen! Mijn hart heeft weer een heleboel kamers bijgemaakt en mijn taak is niet om die mensjes op te voeden, hoewel ik zeker met nog meer begrip en liefde: ze zal knuffelen en opeten, ze raad zal geven, ze verhalen zal vertellen, met hen zal spelen, bidden en in de Schriften lezen, met hen zal lachen en met hen zal wenen. Een geweldige jonge mama schreef: Hoe kan een mens toch zoveel van een kind houden dat je er graag een groot deel van je vrijheid voor opgeeft? Hoe kan aardse liefde zo sterk zijn dat je je vrijwillig aan verantwoordelijkheid, kwetsbaarheid, onrust en hartzeer blootstelt en toch steeds om meer blijft vragen? Wat voor aardse liefde kan je doen voelen, zodra je een kind hebt, dat je leven nooit en te nimmer meer van jezelf is? Moederliefde moet wel goddelijk zijn (Liahona oktober 2015).

Moederkensdag, we kunnen er niet om heen. De commerce heeft er een handeltje van gemaakt, maar toch vind ik zo’n dag wel fijn.