Naastenliefde, de reine liefde van Christus 

Jesaja profeteerde het volgende over de zending van de Heiland, Jezus Christus: ‘Hij heeft Mij gezonden om te verbinden de gebrokenen van hart, om voor de gevangenen vrijlating uit te roepen, en voor wie gebonden zaten, opening van de gevangenis; om uit te roepen het jaar van het welbehagen van de Heere, en de dag van de wraak van onze God; om alle treurenden te troosten.’1 

Alma ontvluchtte de priesters van koning Noach en ging rond om in het geheim het evangelie te prediken. Zij die geloofden, gingen met hem naar de wateren van Mormon, waar zij aangaven dat ze gedoopt wilden worden. Alma legt vervolgens uit wat het werkelijk inhoudt om een discipel van Jezus Christus te zijn: ‘gewillig [te zijn] elkaars lasten te dragen, opdat zij licht zullen zijn; […] te treuren met hen die treuren; ja, en hen te vertroosten die vertroosting nodig hebben.’2 

Deze boodschappen, die erg op elkaar lijken, geven aan dat ons sterfelijk leven moeilijkheden en hartzeer met zich mee zou brengen, en dat we een heilige taak hebben om in die tijden voor elkaar te zorgen. 

Vele jaren geleden had ons zoontje van 4 buitenshuis een ernstig ongeluk. Toen hij stabiel genoeg was om naar een plaatselijk ziekenhuis te worden overgebracht, vonden we in onze brievenbus een brief van een lieve zuster in onze wijk waarin stond wie ons op welke dagen eten zou brengen, wie onze andere kinderen naar school zou brengen en ze ophalen, wie onze was zou doen enzovoort. Enkele dagen later schonk mijn vrouw in hetzelfde ziekenhuis het leven aan onze jongste zoon. Toen zij in de ene ziekenhuisvleugel lag, en onze zoon in de andere, en er vier andere kinderen waren om voor te zorgen, had deze zuster onze behoeften voorzien. De hulp in de volgende zes moeilijke weken werd enorm gewaardeerd. 

Maar hoe zit het met de keren dat ons gevraagd wordt om hun die wij niet kennen liefde en zorg te bieden? Zij die anders zijn dan wij, die misschien een levenswijze hebben waar we het niet mee eens zijn? Of zij die onze hulp misschien niet lijken te verdienen? In die situaties, herinnerde ouderling Ballard ons, ‘moeten [we] Gods kinderen met mededogen omarmen en vooroordeel, waaronder racisme, seksisme en nationalisme uitbannen’.3 

Ik las onlangs een post op sociale media over een plaatselijke politica in een ander deel van de wereld die voortijdig aan kanker was overleden. In enkele commentaren spraken mensen hun oprechte medeleven uit, terwijl anderen die het niet met haar beleid eens waren minder sympathieke opmerkingen maakten. Toen schreef iemand het volgende, en ik vond het diepzinnig. ‘We hebben geen empathie voor mensen vanwege wie zij zijn. We hebben empathie voor mensen vanwege wie wij zijn. Als je geen empathie hebt, zegt dat iets over jouw karakter, niet dat van hen.’ Inderdaad wijze woorden. 

Onze wereld lijkt ons in toenemende mate op onszelf te richten, staat snel met een oordeel klaar, en hekelt afwijkende meningen net zo snel, en valt ze aan. Maar op de vraag wat het belangrijkste gebod was, antwoordde de Heiland: ‘U zult de Heere, uw God, liefhebben met heel uw hart, met heel uw ziel en met heel uw verstand. Dit is het eerste en het grote gebod. En het tweede, hieraan gelijk, is: U zult uw naaste liefhebben als uzelf.’ Neem er nota van dat hij dit het tweede gebod noemde, maar ook zei dat het ‘gelijk’ aan het eerste was.4 Ouderling William R. Bradford van de Zeventig heeft eens gezegd: ‘Van alle invloeden die de mens ertoe brengen om het verkeerde te kiezen, is egoïsme ongetwijfeld de sterkste. Waar egoïsme heerst, is de Geest van de Heer afwezig.’5 

Voor hen die er echt naar streven om Jezus Christus te volgen, is naar anderen omkijken en voor behoeftigen zorgen de fundamenteelste eigenschap die we als een waar discipel moeten ontwikkelen. Empathie oftewel naastenliefde voor al Gods kinderen ontwikkelen, ongeacht wie ze zijn, waar ze vandaan komen of wat ze geloven, zal ons in staat stellen om vol vertrouwen voor God te staan.6 

Mogen allen ernaar streven om die eigenschappen te ontwikkelen, voor behoeftigen te zorgen, en zich altijd tegenover al Gods kinderen aangenaam, nederig en vriendelijk te gedragen. 

 

1. Jesaja 61:1–2. 

2. Mosiah 18:8–9. 

3. M. Russell Ballard, ‘De tocht gaat verder!’, algemene oktoberconferentie 2017. 

4. Mattheüs 22:37–39. 

5. Ouderling William R. Bradford, BYU Speeches, 3 juni 2003. 

6. Leer en Verbonden 121:45.